Актинијум

89
Ac
Група
н/д
Периода
7
Блок
f
Протони
Електрони
Неутрони
89
89
138
Општа својства
Атомски број
89
Атомска маса
[227]
Масени број
227
Категорија
Актиноиди
Боја
Сребрена
Радиоактиван
Да
From the Greek aktis, aktinos, meaning beam or ray
Кристална структура
Површинскицентрична Кубична
Историја
André-Louis Debierne, a French chemist, discovered actinium in 1899.

He separated it from pitchblende residues left by Marie and Pierre Curie after they had extracted radium.

Friedrich Oskar Giesel independently discovered actinium in 1902 as a substance being similar to lanthanum.
Електрони по љусци
2, 8, 18, 32, 18, 9, 2
Електронска конфигурација
[Rn] 6d1 7s2
Ac
Actinium glows in the dark with a pale blue light
Физичка својства
Стање
Чвсрто
Густина
10,07 g/cm3
Температура топљења
1323,15 K | 1050 °C | 1922 °F
Температура кључања
3471,15 K | 3198 °C | 5788,4 °F
Топлота топљења
14 kJ/mol
Топлота испаравања
400 kJ/mol
Специфична топлота
0,12 J/g·K
Заступљеност у Земљиној кори
н/д
Заступљеност у Космосу
н/д
Illustration
Захвалности за слике: Images-of-elements
Illustration of actinium
CAS број
7440-34-8
ПубЦхем ЦИД број
н/д
Атомска својства
Атомски радијус
-
Ковалентни радијус
215 pm
Електронегативност
1,1 (Полингова скала)
Јонизујући потенцијал
5,17 eV
Молска запремина
22,54 cm3/mol
Топлотна проводљивост
0,12 W/cm·K
Оксидациона стања
3
Примена
Actinium is used as an active element of radioisotope thermoelectric generators, for example in spacecraft.

The medium half-life of 227Ac makes it very convenient radioactive isotope in modeling the slow vertical mixing of oceanic waters.

225Ac is applied in medicine to produce 213Bi in a reusable generator or can be used alone as an agent for radiation therapy.
Actinium is highly radioactive
Изотопи
Стабилни изотопи
-
Нестабилни изотопи
206Ac, 207Ac, 208Ac, 209Ac, 210Ac, 211Ac, 212Ac, 213Ac, 214Ac, 215Ac, 216Ac, 217Ac, 218Ac, 219Ac, 220Ac, 221Ac, 222Ac, 223Ac, 224Ac, 225Ac, 226Ac, 227Ac, 228Ac, 229Ac, 230Ac, 231Ac, 232Ac, 233Ac, 234Ac, 235Ac, 236Ac